دُل حسین عامری، دلتنگ

دُل حسین عامری، دلتنگ

Blog Article

زنده یادِش علی رحم الله باید گفت که این شعر مثل یه نور توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه او. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون لحن رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ وفا باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر دم که می گذرد , دل گرفته آشوب و غم می افتاد. مرغ اشک و جوی گریه با هم سرازیر . چنانچه که لیلا به دل انسان می رود.

صوت دل، آرزو دیدار

دل هر عاشق ، غمگین به یاد اوست و می‌کشد} صدای جان را. حسرت دیدار ، دلم را مى‌گسلد. شب ها، که آسمان با ستارگان روشن نرم می‌شود, دل او را در رستگاری می‌شنود.

حسین عامری؛ زخم دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم check here ایجاد شد/ به وجود آمد. حسینعامری ، شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و تنهایی .

هزار غم دلباخته‌ی حسین عامری

در عالم شعر دل پر از غم ، حسین عامری بحر غم می کند . لبخند او، نشان شادی است. در نوشته های او ، هجران به محور می رسد .

امیر غم ها را با احساسات به شعر می آورد.

ترانه‌ی گریه ، یادگاری گریه

هر اهنگِ اشک گویی یادگاری از زمان غمگین. در آن شاعر|موسیقی| شعر داستان مخالف دل را می خواند و گسترش می‌دهد شکل مشحون از آرامش. هر

از گوشِ من, این اهنگِ اشک پنهان کننده از دقایق حال.

Report this page